Geçmişteki Alışkanlıkların..
Git gide alışıyorum sana. Hiç bir alışkanlık bu kadar güzel olamaz. Ellerin ellerimden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin.Yanımda olduğun zamanlar sigara dumanı gibi ciğerlerime doluyor alkol gibi damarlarıma yayılıyorsun. Durmadan başım dönüyor verdiğin hazdan.Alışkanlıklar daima korkutur beni düşün ki ben yasamaya bile alışkın değilim.Kendimi kendime alıştıramadım yıllardır.Fakat simdi sana alıştım.Alistikça özlemim artıyor daha yoğunlaşıyorum.Yalniz içimde garip bir korku var!Sana alışmaktan değil seni kendime alıştırmak tan korkuyorum.Su an sana verdiklerimde daha güzelini daha değerlisini verememekten korkuyorum.Bir gün ansızın ölmekten ve seni bana olan alışkanlığınla yapa yalnız bırakmaktan korkuyorum.Oysa zaman ve günün her saatinde senin yanında olmalıyım bana alışmış olmaktan pişmanlık duyacağın bir dakikan bile olmamalı.Bütün zamanlarını zamanları karıştırıp emsalsiz bir zaman bileşiminde yaşatmalıyım seni.Uyurken bile ayni rüyayı görmeliyiz seninle.Her şeyin ve her zevkin yarısı senin yarısı benim olmalı.. Bana alış demeyeceğim nasıl olsa alışacaksın.Simdi çirkinliğimde güzellik bulan gözlerin o zaman en güzeli görecek bende.Alışkanlığınla sevginle yepyeni bir ben yaratacaksın benden.İlk defa sevmenin ürpertileri içindeyim inan.Sevginle mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum.Ömrümde kimse bana sevmenin gerekliliğini öğretmedi.Kimseden sevgisini istemedim verdiler almadım.Bencildim bir zamanlar sevmemiş olduğumu kendi kendime birazda utanarak itiraf ediyorum.Asil büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim senin sevginle değerleniyor ayrı bir anlam kazanıyor. Sen olmasaydın değersiz bir cam parçasıydım ama simdi bir aynayım bana bakan herkes bendeki seni görüyor. Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun? Aynı kadehte karışmış iki içkiyiz seninle bir kelimeyiz birbirini tamamlayan. Her yerde iki olduğumuz için buluştuğumuzda bir bütün haline geliyoruz durmadan.Alışkanlığım devamlı sana çekiyor beni. Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden.Saçlarını okşamak geliyor ellerini tutmak geliyor.Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri. Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum.Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez artık.Gitgide bu alışkanlığın içinde kayboluyorum. Beni yaşadığım zamanın dışına çıkartıyorsun.Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz bir gün bulutların üstünde.Uzun süren bir baygınlık sonrasında o anlatılmaz bas dönmesi içindeyim.Bütün merdivenler birbirine eklendiği zaman dahi seninle eristiğimiz yüksekliğe ulaşamaz. Açılmış bütün kuyuların derinliği içimde seni bulduğum kadar derin değil. Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi gitgide tamamlıyor bizi. Emsalsiz bu olusun içinde yuvarlanıyoruz.Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde.Özlem 'kıskançlık' arzu ne varsa içimizde hepsi birden tutuştu.Alev almayan yerimiz kalmadı.Alevlerimiz muhteşem bir kızıllığın esliğinde yıldızlara kadar ulaştı. Hiç bir su bu ateşi söndüremez artık.Nehirler denizler üstümüze boşalsa sönmeyeceğimizi biliyorum.Bu yangın biz birer kül haline gelene dek sürecek.Yani ölene dek. En mutlu olduğumuz yerde en derinde olacağız seninle.Bu bir sonun değil bir varoluşun başlangıçı. GEÇMİŞTEKİ TÜM ALIŞKANLIKLARIN BANA ALIŞMANI ÖNLEYEMEZ ARTIK.
