Sagopa K - Küheylan
Sokaklar artık boş birer dünya, ne bir sigara ne de bir kola kutusu, yukarıda sis bulutu ve umudu taşıyan kimse yok, yumuldu gözüm, derinden gelen ses boğuk tek başınayım, dünyada hiç kadarım ,adımlarım kadar yaşarım. Ayakkabılarımın aşınan ayakları swersefil vücuduma kefil. Ben yürüdüm tarihim geçti çürüdüm, kendimi sürüdüm, dün büyüdüm. Bugün sanki ölüyüm. Aklıma konuk olan görüntülerde. Siz bileklerimi sıktınız, ben gözlerimi kıstım ve hırsım kalbime indi ve surat yazıtıma kazıdım kollarımda kalan izleri, yeniden içime attım o gizleri, gizlerin odası defile kilitli. Adaletin sırtı dönek 25 senelik beni gömek!
Nakarat:
Ayaklarım yılların çelebisi ve ben küheylan, ceylan kaçarken yoruldu kaptı kaplan, yolum uzun sonu kısa, vücudum emanet ayaklarıma. Duasız bir yolcuyum, adaletin sırtı dönek, 25 senelik beni gömek!...Elimde mezara kürek, hadi gidelim!...
Hadi gidelim ve beni gömelim, yolum uzun sonu kısa, bu kıssada bir hisse yoksa yanına al ve kendini tokatla, ağlayan sana sor ve öğret dersini kendine. Zırhını giy ve savaş kendinle ve barışı bekle, çatışmalarda onurunu koru, sık tetiği ve gururun katilin olsun, sen sana kıy barış masasında nöbet yok. Bir yığın insan gördüm günlükleri dolabında, gizli saklı kendiyle mektuplaşan ya da kendiyle konuşan, dününü unuttu hepsi, günler günlüklere küstü ya da günlük yazarı kara önlük giydi son mektubu kalbine tıktı. (yeahhh) Aklıma caya gelen görüntülerde çalmıştınız kalbimi, kırmıştım annemi dahi, bir özür vahi, bir ömür fani, ödemem zor bu bedeli ve ebedi buruk döndü kalbim geri, selamsız deşti kendini, ben bendimi yardım ve yardım eden olmadı tek kaldım, kazıdım surat yazıtıma gerçeği “dostun adı var kendi yok ve herkes sadece vatandaş ve çöplükteki isimler gerideki hatalarım, düştüğüm her kuyuda bir canavar tanıdım, korktum lakin elini sıktım. Ben bir anıyım, 25 sene kendimle yaşadım, yetti.
