Yazıyorum Anlamıyor



Yazıyorum gecelerin karanlığına
Gözler görmese de okuyor yıldızlar
Her hücremde gezerken amansız acılar
Yazıyorum sevdalarımı o anlamıyor

Gitmiyor geceler ıssızlığı bırakıp
Yalnız dizelerimi bildirmeden alıp
Sevdalarıma gül dikenleri salıp
Yazıyorum güller üstüne anlamıyor

Uykusuz oluyor severken gecelerim
Boyun büküp mahzun kalıyor hecelerim
Sevda olup dizilse yüreğine dizelerim
Bakışlarına sevdamı yazıyorum anlamıyor

Gecenin güne kavuşacağı anda düşlerim
İlmikleşip yok oluyor sevda hayallerim
Bakışlarında sevgiyi arıyor gözlerim
Sevgiye onun adını yazıyorum anlamıyor

Yangınında kavruluyor hasretin tenim
Arıyorum gülde, kır çiçeklerinde elim
Susuz bağ bozumunda solgun ümitlerim
Ümitlerime sevdasını yazıyorum anlamıyor

Bedenin de değil, ruhunda güzelliği sevginin
Önemi yok sevdam büyük gözlerdeki rengin
Bilinmeyecek asla kime olduğu bu sevginin
Gecenin karanlığına yazıyorum anlamıyor

İsmail Türkmen