Yalnızlık Kazanı



Kâh ben sen oldum
Kâh sen ben oldun
Ama nedense
B İ Z
Olamadık hiç...

Gelgitlerin gölgesinde
Örselendi hep hayallerimiz
Olmazlara uzanıp her seferinde
Boşluğa dokundu ellerimiz

Dolunaya aldanıp her gece
Boğazın serin sularına uzandık
İnci gerdanlığın gölgesinde
Gerçek aşkı buluruz sandık

Gelip geçen gemilere yükledik
İçimizi ezen ne varsa hislerden
Martıları esir edip söyledik
Söyleyemediğimiz ne varsa sözlerden

Kırılgan mevsimlerden geçtik
Baharı yaşamadan erdik hazana
Aşkı bulmak için nelerden geçtik
Düştük yine yalnızlık denen kazana

Saadet Gökçe