Son Mektubumsun



Sen gecenin bir vakti
Başlamak isteyip de
Ortasını bulamadığım
Bir mektubumsun

Ne yazacağıma karar veremediğim
Kelimelerin anlamlarını çözemediğim
Sanki bedenimin içinde ama
Benden uzaktasın

Geceleri yırttım sabahlar olsun diye
Gündüzleri ezdim geçtim belki
Aklıma gelirsin diye
Yine de başaramadım

Sen hala benim
Ortasını bulup da
Sonucu olmayan bir mektubumsun

Düşünmek mi güzel yoksa unutmak mı
Ne kadar düşünsem de unutmayı
Yine de seni düşünüyorum

Aslında çoktan bitirdim ben
Bu mektubu
Katladım zarfına koydum
Üstüne gözyaşlarımı yapıştırdım
İşe sen o zaman
Sonunu bulduğum
Ama yolunu bilmeyen
Bir mektubum oldun

Geceler sabahları
Sabahlar günleri kovalarken
Sürekli aklımda seni unutmayı
Düşünürken
Onu göndereceğim en güzel
Yeri buldum
Kalbine kalbimize koydum
Ve ben de orda sana kavuştum...

İstanbul - 16.09.2003


Deniz Kılıçkaya