NESNEL

sıf.
1. Gerçeği her türlü yorumdan bağımsız olarak akla kabul ettiren, algılanabilen şey için kullanılır: Nesnel gerçeklik. (Eşanl. OBJEKTİF.)
2. Yargılarına duygusal öğeleri, kişisel etkenleri katmayan kimse, bu kimsenin davranışı için kullanılır; objektif, tarafsız, yansız: Nesnel bir gözlemci. Olaylar hakkında nesnel bir rapor hazırlamak. Nesnel bir yorum, araştırma. Nesnel bir eleştiri.

—Dilbil. Adın belirttiği eylemin konusunu ya da amacını gösteren ad tamlaması (ya da tamlayan durumu) için kullanılır (örn. çocuk sevgisi "çocuklar sevilir"in karşılığıdır).

—Ed. Yan tutmayan, etki altında kalmayan. (Karşt. ÖZNEL) ll Nesnel eleştiri, sanat yapıtını bilim yöntemlerine uyarak değerlendiren, eleştirmecinin duyguları, kişisel beğenisi dışında kalarak değer yargısına ulaşan eleştiri.

—Fels. Düşünen öznenin içindekine karşıt olarak, dış nesneye ilişkin olan.

—Ruhbil. Nesnel ruhbilim, içebakışın kendi başına bir değeri olabileceğini kabul etmeyen ruhsal işleyiş kuramı. (Bazen bilimsel ruhbilim de denilen nesnel ruhbilimin karşıtı, öznel ya da içebakışçı ruhbilim'dir.)