Kış Gülü



Ne zaman yakınsam uzaklara ben
Ne zaman uzaksam yasaklara ben
Ne zaman düşersem tuzaklara ben
Gönlüme açarsın karakışta sen

Anılar seninle al, pembe, beyaz
Seninle ısınır en soğuk ayaz
Sevdalı gönüller elemle dolmaz
Seninle güneşin renkleri solmaz

Elemi kederi unutturursun
Kalbime öpücük gül kondurursun
Besteye ilhamsın şiir tadında
Her zaman daimsin gönül katında

Baharı görürsen gülşen içinde
Mutlu olur musun dilşen içinde
Yaralar seni de bilsen kış gülü
Görünce gülşeni harlar içinde

Gelecek günlerim kokunla güzel
Dağların zirvesi seninle özel
Çelecek gönlünü bekle bülbülü
Karların perisi sensin kış gülü