Gece boyunca yatagimda döndüm durdum.Bir türlü uyuyamadim.Ben de pencerenin önünde durup yildizlari izlemeye basladim.Her zaman ki gibi çok güzellerdi.
Camin üstüne yagmur damlalari çiselemeye basladi.Birden sokak lambasinin altinda duran o adami fark ettim.Sanki az önce orada yoktu ve çiseleyen yagmur damlalariyla yeryüzüne inmis gibi yorgun bir hali vardi.
Sokak lambasinin aydinliginda yüzünü rahatça görebiliyordum. Suratinda derin çizgiler vardi.Ara sira gözlerini kapatip derin düsüncelere daliyor ve gülümsüyordu.Gözlerinin maviligini çok iyi seçebiliyordum.Saçlarindaki beyazlarin her biri de ayri bir hikaye anlatiyordu sanki.Bunlara ragmen çok yakisikli görünüyordu.
Yalniz oldugu her halinden anlasiliyordu.Ara sira sokak lambasiyla konusuyor,basini yukari kaldirip tekrar bir seyler mirildaniyordu.
Havanin sogumaya basladigi belliydi.Kahverengi,yirtik paltosuna SIKI SIKI sarildi.Iç cebinden bir sigara paketi çikartti.Içindeki son sigarayi aldi ve paketi burusturup firlatti.Diger cebine elini soktu,bir kibrit çikartti,sadece bir kibrit.Belli ki yakacak bir seyi de yoktu.Önce kibriti firlatti.Sonra sigarayi eline aldi ve bu sefer ona bir seyler mirildandi.Sonra da onu gözlerini kapatarak,büyük bir nefretle ikiye büktükten sonra yere atti ve ayagi ile ezdi.Ve tekrar yirtik paltosuna siki siki sarildi.
Sürekli bir seyler hatirlamak istercesine gözlerini kapatip kendi kendine konusuyordu.Henüz fark ettim;agliyordu.Ellerini yüzüne götürdü,bir müddet öyle kaldi.Sonra gözlerini paltosunun koluna sildi.Derin bir iç çekti.
Anilarin içinde uzun bir yolculuga çikmis gibiydi.Gözlerini her kirptiginda,soguktan kizarmis yanaklarindan bir damla yas daha süzülüyordu.
Gözlerini bir defa daha sildikten sonra çevreye uzun uzun göz gezdirdi ve beni gördü.Gözlerindeki yaslara ragmen gülümsedi.Gözlerime bakiyordu.Bir süre birbirimize bakakaldik.
O anda fark ettim ki gözler sözlerden daha çok sey anlatiyorlardi. Yalniz adamin düsündüklerini sanki ben de düsünebiliyor, anlayabiliyordum.
Gözlerini SIKI SIKI yumdu.Yaslar akmadi bu sefer mavi gözlerinden. Hiç konusmadi,iç çekmedi.Sonra yüzünü kaplayan bir gülümseme olustu o güzel dudaklarinda.Açti gözlerini,tekrar uzun uzun gözlerime bakti.
Alamiyordum gözlerimi o mavi gözlerden.Yüzündeki çizgiler kaybolmus,sanki on yas daha gençlesmis gibiydi.
Basini yere egdi.Basini kaldirdiginda ise tekrar agliyordu.Sokak lambasina dönüp bir seyler söyledi.Kaldirimdan indi.Tekrar bana bakti.
Agzindan çikan sözcükleri anlayabiliyordum.’Beni fark ettigin için tesekkür ederim.’dedi ve karanlik sokaklara dogru yürümeye basladi.
O an da fark ettim ki;ben de agliyordum.