Wilhelm I. (Kayzer Wilhelm)

I. Wilhelm (Kayzer Wilhelm)
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Alman İmparatoru, Prusya Kralı

Ad: Wilhelm1.jpg
Gösterim: 2136
Boyut: 340.0 KB

Hüküm süresi:

Naip: 1858–1861

Kral: 1861–1888

İmparator: 1871–1888

Doğumu: 22 Mart 1797
Ölümü: 9 Mart 1888, Berlin, Alman İmparatorluğu
Çocukları:

III. Friedrich

Louise (Baden Büyükdüşesi)

Hanedan: Hohenzollern
Resmi marşı: Heil dir im Siegerkranz (gayri resmi)
Babası: IV. Friedrich Wilhelm
Annesi: Louise (Mecklenburg-Strelitz)

Ad: wilhelm1.PNG
Gösterim: 513
Boyut: 5.7 KB

I. Wilhelm ya da Kayzer Wilhelm (Almanca: Wilhelm Friedrich Ludwig; d. 22 Mart 1797– ö. 9 Mart 1888), Prusya kralı (2 Ocak 1861–9 Mart 1888) ve ilk Alman İmparatoru (18 Ocak 1871–9 Mart 1888) idi.
I. Wilhelm 1858'de Prusya'nın yönetimini kardeşinden devraldı. Yeni kralla yeni bir siyasi seyrin başlayacağı ümidine kapılmış pek çok kişi bulunmaktaydı. Başlangıçta esasen beklentiler doğrultusunda liberal bir yönetimin oluşacağına dair izlenimler vermekteydi. 1858'de aynı dönemde İtalya 'da güçlü birlik hareketi oluşmuştu. 1859'da İtalya Fransa'nın desteğini alarak devlet adamı Covour ile özgürlükçü general Giuseppe Garibaldi'nin önderliğinde Avusturya'ya savaş açtı. Bismarck'ın önerisine uyan Prusya Avusturya'yı desteklemedi. Yenilgiye uğrayan Avusturya yukarı İtalya'daki pekçok toprağını kaybetti. 1862'de Prusya'nın İtalya Krallığını tanıması üzerine Avusturya'yı kendisine cephe almış oldu. Bu yıllardaysa Prusya kendi içinde ve gelecek için çok önemli olacak bir bunalım yaşamaktaydı. Kardeşinin ölümüyle tahta geçen I. Wilhelm kısa zamanda restorasyon yanlısı eğilimler göstermeye başlamıştı. İlk Prusya kralı gibi Königsberg'de halkın yerine tanrının inayetiyle taç giymek istiyordu. Elbeteki tanrının inayetiyle kral olan bir kişinin anayasaya gevşek bile olsa bağlı olması söz konusu değildi. İtalyan olaylarından etkilenilerek Parlementoda bir muhalefet ortamı meydana geldi. Parlementonun büyük bir askeri reform için para onaylaması gündeme geldiğinde ortada anlaşmazlıklar başgösterdi. Liberal yanlıları bu teklifi bir defa onaylamakla askeri reform üzerindeki kontrolün kaybedileceğini düşünüyorlardı. Daha sonra yapılan seçimlerle liberaller zaferi kazandılar. Buna rağmen kral parlementoya karşı olan mücadelesine devam etti. Parlementoyu feshederek bir iç savaş oluşturma hazırlığna giren kral 1848 deneyiminin verdiği güvenle askeri reformunu gerekirse parlementosuz uygulamak istemekteydi. Kralın bu direnişine karşı liberaller anayasa için bir mücadeleye girişmeye cesaret edemediler. Diğer taraftan kral da artık ileri gidip gitmediğini kestiremediği için istifa etmeyi düşünüyordu.işte tam bu bu esnada parlementoya karşı verdiği mücadelede kendisini destekleyen kişiyi buldu. Bu kişi Otto von Bismarck'tı.

MsXLabs Üye Girişi