Kahramanlarının olağanüstü eylemlerini coşkulu, törensel bir üslupla anlatan ve
genellikle birkaç bölümden oluşan manzum yapıtlardır. Bilinen en eski edebiyat
türlerinden biridir. Yunanca “espos” sözcüğünden gelmektedir. Mitoloji, efsane,
folklor ve tarihi öğeler içerir. Destanlar ve destansı öyküler ilkçağlardan beri
dünyanın her yerinde gelenekleri sonraki kuşaklara aktarmak için kollektif olarak
oluşturulmuş edebi biçimlerdir.

MESNEWİ

Özellikle Arap, Fars ve Osmanlı edebiyatında kendi aralarında uyaklı beyitlerden oluşan
ve aruz ölçüsüyle yazılan şiir biçimidir. Arapçada “müzdevice” denilen mesnevi türü ilk
olarak 10’uncu yüzyılda İran edebiyatında ortaya çıkmıştır. Türk edebiyatına girişi 11’inci
yüzyılda Yusuf Has Hacib’in Kutadgu Bilig adlı yapıtıyla başlar. Her beytinin ayrı uyaklı
olması yazma kolaylığı sağlar. Bu nedenle uzun aşk öykülerinde, destanlarda mesnevi
kullanılmıştır. Mesnevi bir eser başlıca tevhid, münacat, na’t, miraciye bölümlerinden
oluşur. Mesneviler aşk mesnevileri, dinsel-tasavvufi mesneviler, ahlaksal ve öğretici
mesneviler, savaş ve kahramanlık konusunu işleyen gazavatnameler, bir kentin güzelliklerini
anlatan şehrengizler ve mizahi mesneviler diye ayrılabilir. Mevlana Celaleddin Rumi’nin
altı ciltlik tasavvufi yapıtı da “Mesnevi” adını
taşımaktadır

ROMAN


* Belli bir tarihsel ya da coğrafi çevre içindeki belli bir kişi ya da bir grup insanın
başından geçenleri, bu insan ya da insanların iç ve dış yaşantılarını belli bir kronolojik,
mantıksal, duygusal ya da sanatsal ilişkiyi gözeterek öyküleyen ve belli bir uzunluğu aşan
anlatılar için kullanılan edebi terimdir. Edebi türler içinde en yenisidir. Çünkü matbaanın
bulunması ve kentsoylu bir okur kitlesinin ortaya çıkmasından sonra gelişmiştir.







buyRun aRqLaR qoLay qeLsn