Ülkemizde soyu tükenen veya tükenme tehlikesi ile karşı karşıya olan pek çok tür bulunmaktadır. Bu türlerin çoğu sadece ülkemizde yaşamakta olan türlerdir. Yani bir anlamda doğal zenginliklerimizdir. Ama bilinçsizlik bu zenginliklerin ileri nesillere miras bırakılmasını önlemektedir. Bu türlerden bazıları Toros Kertenkelesi, kaplumbağa türleri ,Anadolu Kaplanı,Akdeniz Foku çeşitli kelebek türleri Kelaynaklar vs……………

DENİZ KAPLUMBAĞALARI
Soyu tehlikede olan türlerden biri olup sayıları hızla azalmaktadır. Bunun çeşitli nedenleri vardır. Birincisi: üreme alanları olan kumsalların insanlar tarafından tahrip edilmesi. İkinci neden: bazı türlerin etinin yenmesi. Üçüncü neden ağları parçaladıkları gerekçesiyle balıkçılar tarafından öldürülmeleri. Bazı ülkelerde deniz kaplumbağası kabukları turistik eşya olarak bile satıldığı görülmektedir.
KELEBEKLER
Narin ve korunmasız yapıları nedeniyle kelebekler insanın doğaya verdiği zarardan en çok etkilenen böcek türüdür. Kanatlarının olağanüstü etkileyici renk kompozisyonlarıyla insanların eskiden beri ilgisini çeken kelebeklerden Türkiye'de 268 tür bulunmaktadır. Bu türlerin çoğu artan çevre kirliliği nedeniyle yok olmakta ya da yok olma tehlikesi ile karşı karşıya bulunmaktadır.
KUŞLAR
Devlet Su İşleri gibi bazı kurumlar tarım arazisi elde etmek için veya su kaynakları sağlamak amacıyla göl ve bataklıkları kurutmakta ve yaban hayvanların soylarının tükenmesine neden olmaktadır. Örneğin; yurdumuzda yalnızca Hatay'daki Amip Gölü'nde yaşayan Yılan boyun isimli kuşun soyu gölün kurutulmasıyla yok olmuştur.
Buna ek olara tarım ilaçlarının fazlaca ve bilinçsiz olarak kullanılması pek çok hayvanı olumsuz etkilemiştir. Bitkilere zarar veren böcek, fare gibi canlılarla mücadele etmek için tarlalara atılan yapay gübreler ve zehirler, milyonlarca hayvanın da ölüm nedenidir. Tarım ilaçları nedeniyle soyları tükenen hayvanlara en güzel ve en bilinen örnek: kelaynaklardır. Göçmen kuşlardan olan kelaynaklar yazın Afrika'dan göç edip Urfa'nın Birecik ilçesine geliyorlardı. 1950'li yıllarda bölgede 600 çiftten fazla kelaynak görülüyordu. Ama yine o yıllarda zararlı böcekler için kullanılmaya başlanan tarım ilaçları kelaynakları da yok etti. Çünkü kelaynakların besin kaynağı bu zararlı böceklerdir. 1970'li yıllara gelindiğinde kelaynakların sayısı 50'nin altına düştü. Koruma altına alındılar. Ama bugün Birecik'teki koruma istasyonunda üretilmiş olan kelaynaklar göç etme özelliklerini yitirmiş durumdalar.
ANADOLU LEOPARI
Anadolu leoparı Türkiye'de yaşayan vahşi kedilerin en güzel örneklerinden biri olup aynı zamanda Türkiye’de yaşayan bilinen en yırtıcı hayvandır. Ama yüzyıllar boyunca avlanma sonucu sayıları hızla azalmıştır. Anadolu leoparının son bireyleri 1950'li yıllarda Dilek Yarımadası'nda ve 1970'li yılların başında Eskişehir çevresinde örülmüş ve görüldüğü yerde de öldürülmüştür. O günden bu yana varlığından haber yok.
AKDENİZ FOKU
Yok olma sınırındaki bir başka hayvan türü de milyonlarca yıldır yaşayan Akdeniz fokudur. Akdeniz foku bütün dünyada nesli tehlike altında bulunan türler içerisinde ilk sırada yer almaktadır. Ülkemizde özellikle Ege’de Foça, Bodrum Yarımadası ve Anamur-Taş ucu’nda yaşamaktadır. Akdeniz foku için alınacak her önlem aynı zamanda balıkçılık, turizm kıyılarımız ve denizlerimizi de koruyacaktır.
Soyu tükenen her canlı aslında insanın bir parçasıdır. Onunla birlikte bir parçamızı da yitiriyoruz. Bu nedenle her insan onu yaşatmak için çaba harcamalı.