Sokakların Delisi

Onu tanıdığımda ,
Bir bahar sabahıydı .
Yorgun ve bitkin.
Yaşlı menekiş 'in altındaydı .


Güneş tepeleri vuruyordu .
Parktaki hurma dallarında ,
Kuşlar şarkılar söylerken .
Gözlerinden inciler döküyordu ,
Nasırlaşmış parmaklarında ,
Gelincik sigarası yanarken .Ayaklarında yoksulluk pranga ,
Avuçlarında bir yürek vardı .
Fırlatıp uçuruma atacaktı ,
Korkuyordu , sevgisiz kalacaktı .
Anlayamadı nedir çilesi ?
Anlayamadı sokakların delisi ...

Onu tanıdığımda ,
Bir bahar sabahıydı .
Falezler uykusundaydı ,
Gece nazlanırken şafağında .
Belki anılarından kaçıyordu ,
Soğuktan morarmış dudaklarında ,
Amansız aşk ateşi yanarken .
Kaldırımları kimse çiğnemiyordu .
Kediler çöp bidonlarını karıştırıp ,
Köpekler sessizliği bozarken .
Bekçi düdüklerinin sustuğu ,
Lambaların sokaklara küstüğü .
Masalarda , raflarda , vitrinlerde
Kâgir sabahçı kahvelerinde ,
Şehir yeni güne başlarken .
Güneş saçlarında aydınlanırken ,
Anlayamadı nedir çilesi ?
Anlayamadı sokakların delisi ...
Ellerini tuttuğumda ,
Bir bahar sabahıydı .
Belki son sahnesiydi oyunun ,
Oynadığı , hayat oyununda .
Oysa ömür devam ediyordu .
Yankılandı bu ses kulaklarında ,
Doğdu yeniden , yaşama geri dönerken .
Sevgiden söz ettim , gülümsüyordu .
Çatlamış kuru dudaklarında ,
Umutlar renk renk açarken .
Ne dünyanın sonu gelirdi
Giden vefasız sevgililerde ,
Ne de efsane aşklar biterdi
Sevmeyi bilen gönüllerde .
Her batan gün gebedir ,
Doğacak bir yenisine .
Sabır , yarınlara tutunmaktır ...
Alışmaktır , en kara günlerine .
Ben anlattım , o sessizce dinledi.
Anlamıştı , pişmandı başını salladı .
Sonra avuçlarımdan kayıp gitti ,
Karıştı kalabalığa , sokakların delisi ...

Bolat ÜNSAL - ANTALYA

Akıllı Davranış
İnsan olan insan kendini bilir
İçinden nefreti, bırakmaz silir
Bazen de akıl der, hisle devinir
İnsan olan insan gibi davranır

Şiirin ahenkli, aklın fırfırmış
Kendi çöplüğünü, görmeyen körmüş
Cahil olan insan, kamil yorarmış
Kendini bilmeyen, cahil davranır

Rumuza takmadım,tavrına taktım
Tinin olgun değil, kamilce baktım
Yenilmiş hırsına, çok hodbin çıktın
Olgun olan varı ile davranır

Neden uzatıp da, gönül kırarsın
Söylediğim açık, beynim yorarsın
Aydınlık içinde, mum mu ararsın
Işığı olanlar, açık davranır

İnsanlık dersini,senden alamam
Düşüncem net,açık, korku salamam
Ben insanoğluyum, sessiz duramam
Güven duymayanlar, kaçık davranır

Bu benim görüşüm, anlamıyorsun
Gizlilik içinde, ne arıyorsun
Kendince doğruyu, savunuyorsun
Farkına varmayan, kinci davranır

Kimisi gizemli, insanlar gördü
Gizemli olanlar, çok çorap ördü
Nice an ekmeğe, çok zehir sürdü
Kimileri bazen, sinsi davranır

Zamanım değildir, kimseye düşman
Sevgiyle okşadı, dostları her an
Ne dersek diyelim, sürer bu devran
Özünü tanıyan, insanca davranır.
03.05.2006