Bu Şiir Yarım Kalsın
Sen bırakıp gidiyorsun. Git, ne çıkar!
Nasıl olsa bütün şarkılar tükendi.
Bütün köşe başlarında ben yalnızım.
İçimde bütün hüznüyle bir sonbahar
Ve bütün acılığıyla eski bir aşk...
Sen bırakıp gidiyorsun. Git, ne çıkar!
Nasıl olsa bütün şarkılar tükendi.
Şimdi geniş caddelerle patikalar bir.
Kalkıp yollara düşmek, boş ve çaresiz...
Ha uğultulu meydanlarda terk edilmiş,
Ha dağların yücesinde yorgun, esir!
Şimdi bütün yüreklerde hep aynı korku...
Şimdi geniş caddelerle patikalar bir.
Kalkıp yollara düşmek, boş ve çaresiz...
Gecelerin davetinde ne var özlenen?
Hangi çılgın öpüşlerdir sabaha kadar,
Hangi yeminlerdir, hangi itiraflardır,
Düşündükçe şimdi bize yabancı gelen?
Nedir böyle bulup-bulup yitirdiğimiz?
Gecelerin davetinde ne var özlenen?
Hangi çılgın öpüşlerdir sabaha kadar...
Ayrı ayrı dünyalardan kopup gelmiştik.
Aynı şehrin aynasından geçtik bir sabah.
Saçlarımızda bir step poyrazının dağınıklığı,
Yüreklerimizde bir hafiflik, bir yücelmişlik,
Aynı şarkıyı söylemenin sıcaklığı dudaklarımızda...
Ayrı ayrı dünyalardan kopup gelmiştik.
Aynı şehrin aynasından geçtik bir sabah.
