Şimdi siyahlar giydi yüreğim...Çöktü omuzlarıma sevdanın ağırlığı
Hüzün sokağında gezinirim sabahlara dek…
Gözlerim dolar her aynaya baktığımda...
Dinmez göz yaşlarım sensizliğin gölgesinde
Sen yoksun ya; zaman durdu sanki...
Geceler bitmez, sabahlar olmaz oldu
Ümitlerim tükendi birer birer
Hayallerim isimsiz, düşlerim sahipsiz kaldı…
Sen yoksun diye;
Baharlar gelmez oldu yüreğime
Yokluğuna sarılır,
Isınırım sevdamın ateşinde...
Üşüyorum
Sensiz ellerin koynunda üşüyorum...
Bu gece daha sıkı sarılıyorum yalnızlığıma,
Böler geceyi çaresiz haykırışlarım
Yanarım sensizliğin yakıcı sarhoşluğunda...
Şimdi, kayıplarda ruhum,
Sensizlik acıtıyor yüreğimi
Kıvranıyorum isyan yakarışlarımla...Öyle alışmışım ki sana...
Sen yoksun diye;
Fısıldamıyor rüzgarlar ismini…
Yağmurlar, getirmiyor artık hayalini bana
Sensiz kaldı yüreğim, bomboş kaldı bu şehir...
Sen yoksun ya;
Kifayetsiz kaldı kelimeler,
Sersefil oldu yüreğim özleminle
Söndü ışıkları gecenin...Yıldızlar selam vermiyor artık...
Geçmiyor saatler, uyku girmez oldu gözlerime
Yabancı artık geceler bana...
Korkuyorum sen yoksun diye...üşüyorum
Çırpınırken sensizliğin girdabında...
Kayboluyorum
...BİTANEM...