Benden,seni anlatmamı isteselerdi,
Bir yürek anlatırdım ... içinde,
Koskocaman bir dünya,
Dünyada kocaman bir fener
Ve sevgi yolunu aydınlatan...
Deselerdi yaz onu;
Yazardım en güzel şiirleri,
Dilsiz,istekleri dipsiz kuyuda yuvarlanan,
Aşkları yazardım;
Parmaklarım morarıncaya kadar
Yazardım.....
Yüreğim yorulup duruluncaya kadar....
Deselerdi çiz onu;...
Çizerdim dünyayı,
Hertarafı yedi veren gülleri,yedi renk açan
En mevsimsiz çiçeklerin açtığı,
Nakışlı,oyalı,özenlibir dünya ve korkardım.
Kendi çizdiğim dünyaya dokunmaya korkardım,
Çiçeklerin,yaprakların,solmasından...
Deselerdi kim O ?...
O derdim, o işte,
Yüreğnde deryaları taşıyıpta...
Tek bir dünyalıya konuşamayan,
O sınırsız sevgi deryasında yelken açıp,
Giderken sevgisini utangaç kişiliğine,
Gömen biri idi.....
Ve o derdim...
Beni son bahara kadar kendisini düşünmek
Zorunda bırakan İNSAFSIZ biri....
O konuşsa yüreğindeki allı tebessümlerde,
Kaybolurdum.
Konuşsa,yanmadan yıkılmadan söndürürdü beni
Derdim....
Sigaram kadar tiryakisi olduğum,
İçkim kadar başımı döndüren,
Görmediğim kadar özlediğim,
Özlediğim kadar dokunamadığım,
Dokunamadığım kadar ÜRKEK;....
Ve o derdim...
Yaşayıpta yitirdiğim deyil,
Yaşayıpta bilmek istediğim,
Konuşmasını beklediğim, kızıl dudaklarına
HASRETLENDİĞİM....
Hasreti ile eridiğim,
Yanımda iken bile özlediğim,
Gittiği yolu kıskandığım,
Aradığım ama bulamadığım,
Aydınlık günlerimin tek sahibi
O DERDİM İŞTE.........
