Söyle Doktor

bu çarpıntı, bu ses, bu seda
en olmayacak anlarda
binlerce mil uzaklara gidişim
ve pembe rüyalarla uyanışım
her sabah
çocuksu bir coşkuyu,
heyecanı hissedişim çok yakından
hayra mı alamet, söyle doktor
devasız bir hastalığın işareti mi yoksa...

biri var, uzaklarda, insan kıvamında
her akşam düşlerime uzanan
kapatıp o güzel gözlerini,
kaçırıp tüm uykularımı
sonra da bir güzel uyuyan
şimdi ben gecenin koynunda mülteci
ve yaslanmışken tüm yorgunluklar omuzlarıma
duyduklarım onun ayak sesi mi
çölsüz bir şehirde
serap mı görüyorum yoksa

kaç zamandır kalbim çıldırmış halde
kandan başka bir şey veriyor damarlarıma
bir sıcaklık var, yakıcı bir ateş
göĝ erip duruyor baĝ rımda
aldırmadan tüm çaba, yalvarmama

cigaram başka tütüyor bu günlerde
gece başka, gün başka
gerçeklerden kopuk, sanal bir dünya
sarmış dört yanımı, aklıma asi
mesken kurmuşum düş dünyasında
ve çocuksu hayallerin yörüngesinde
dönüyorum her saat, her dakika

bir özlem kıvranırken yüreĝ imde
hasret sarmaşık gibi sarıyor beni
buĝ ulanmış gözlerim tetikte bekler
söyle doktor, söyle çıldırtma beni
nedir beni içten içe fetheden
her hücreme bayraĝ ını dikip
adını söylemeyip beni kahreden...

ben böyle deĝ ildim bilirsin doktor
hiç taşmadı yüreĝ im bu güne kadar
sel suları altında çırpınmadı bedenim
dolmadı gözlerim böyle, benzim solmadı
dalmadım fersah fersah derinliklere
söyle, aşk mı benliĝ imin işgalcisi, tasası
aşk fukarası şehrin bana mirası