Sus Gönlüm

Kaçıncı sahneyi oynayacaksın hayat deminde,
Say ki; bir yalana mahkum oldun, faydası yok gülmenin de,
Gör ki; o gözler başka başka nihaventlerde
Bil ki; onu unutmaya tahammülü yok ölmenin de..

Sus gönlüm! Yarım yamalak aşk yaşattın ya
Bu da gülmenin sana cevri olsun!
Durduk zamanda gözlerimi de yaşarttın ya,
Bu da ağlamanın yok yere devri olsun..

Sus gönlüm! Değerinin zulmüne dönmüş sevdan,
Ne kadir kalmış ne de kıymet görünmezlerden;
Sus gönlüm! Hayretinin seyrine dönmüş zaman,
Ne yaşanmışlık kalmış ne de yaşanacak bilinmezlerden..

Şarkılar tuz basar oldu bağrıma, ilaç ne çare?
Her notanın arkası hasret değil mi zaten?
Hangi umut sarar yaraları, faydası olur naçara?
Üç metrelik bez artık değil midir ki saten..

Atlasa boyasan kendini ne olur? Gitmiş giden,
Ne umut bekle ardından ne de gitmelere neden,
Benliğe yenilebiliyorsa duygusuz biçare beden,
Gelse bile geldim diyebilecek mi sana zulm eden..

Sus gönlüm! Sen değil misin beni veren tutsaklığına,
Kalleşlik yapmadın mı söyle! gammazlarken beni,
Sen atmadın mı beni aşkın en olmaz uzaklığına,
Beni yüreğimle öldürmedin mi? Adamdan saymazlarken beni..

Sus gönlüm! Unutacağımı bilsem bu gün veririm canımı,
Beden çürüse ruh çürüyor mu? Nasıl unuturum?
Efkarlara bular, topraklara sererim hicranımı,
Unutabilsem! Bu ruhumu da yeminle toptan kuruturum..