Kalbimden Dökülüyor Yalnızlık
Kalbimden dökülüyor yalnızlık
Siyah rengin kararmış daha da
Süzdüm gözlerimle ölümünü
Ben layık değilim birlikte ölmeye
Şimdi yalnız
Yoğun ışıklar altında sönmeliyim
Kupkuru ağzımda adın kalsın yeter
Güz doğar belki bana da başka bir hayatta
En azından bir ihtimal var diyebilirim
Yıkık her ruhun ardından söylenir
Bir sabahla birlikte doğacak olanım
Kan küsünce vücumdan ayrılacak
Akacak bir başka hürce sokaklarda
Özgürlük değecek ben'den ne bir din kalacak
Ne de başka bir değer yargısı temizlenmemiş
Şimdi ben giderken kuzular yine güçsüz
Şimdi ben giderken yine bir insan doğacak
Ekrem Ekici
(Bir yalnızım daha artık yalnız değil, darısı diğer yalnızlarıma, kendimden başka...!)
