Yıllar süren Öss Maratonundan sonra yerleşilen okuldan duyulan memnuniyetsizlik sonucu ya da okulun bulunduğu şehirden kaynaklanan nefret duygusu neticesinde öğrencilerin aklını için için kemirmeye başlayan ve üniversite kazanıldıktan sonraki ilk birkaç hafta içerisinde neredeyse bütün öğrencilerin hayata karşı henüz söylenmemiş son söz olarak kabul ettikleri psikolojik olarak rahatlama duygusu sağlayan bir nevi tutunulacak daldır yatay geçiş.Nasıl olsa birinci sınıfın sonunda notlar yüksek tutulacak ve istenilen okula geçilecektir.Zaten ne kadar kalmıştır ki şunun şurasında bu sürede sıkı ders çalışılıp, yüksek ortalama yapılıp ve gerekli koşullar sağlanarak istenilen okula gidilecektir.Fakat...
İşler birkaç ay sonra değişmeye başlar sınavlarda ardarda alınan kötü notlar bırakın yatay geçişi sınıf geçmeyi bile imkansız hale getirir.Nasıl olsa yatay geçiş not çizelgesine yansıyan notlar dolayısıyla hayal olmuştur, ne gereği vardır ki yatay geçişin okulun tadı çıkartılmaya çalışılmalıdır ve bulunulan şehir ve okunmakta olan okul aslında o kadar da kötü ya da sevimsiz değildir.Kazanılan okula ve yaşanılan kente alışılmaya başlandığında dersliklerde,yurtlarda ve kafelerde yatay geçişin imkansızlığı,yapılamayacak kadar zor olması üzerine muhabbetler yapılır, çünkü bu konuda konuşanlar daha önce yatay geçiş yapmayı denemiştir ve fakat şu veya bu sebeple başaramamışlardır, dolayısıyla bu durum yatay geçişe imkansız olma niteliği kazandırmıştır.Hayali kişi ve akrabalar yaratılır ve onların da ortalamalarının çok iyi olmasına rağmen ve gerekli koşullara sahip olmuş olmalarına rağmen istedikleri okullara yatay geçiş yapamadıkları dolayısıyla başarılamadığında üzünülmemesi gerektiğinden dem vurulur.Çeşitli myth'ler yaratılır; sen gitmek istesen de zaten üniversitedeki hocalar sana izin vermez oğlum boşver hocalarla aranın kötü olmasını mı istiyorsun kal işte efendi efendi oku ya da benim amcamın oğlu da geçecekti geçemedi çok torpil dönüyor sen gel vazgeç bu işten der yatay geçişzede ve yatay geçiş şansı olan ve hayallerine aslında bir telefon kadar yakın olan yatay geçiş isteklisi genç tüm bu ve bu gibi myth lere inanarak ya hayallerinden vazgeçer ya da tam tersi daha da hırsla ve tutkuyla yatay geçişin zeminini hazırlamak için elinden geleni yapmaya devam eder.
Elden gelenin en iyisini yapılmaya devam edilip hayallerin peşinden korkusuzca gidildiği takdirde en kötü ihtimalle herşeyi yaptım ama olmadı denilir.Ya da biraz da şansın yardımıyla hayallerdeki okulun öğrencisi olunuverilir.
Myth lere inanılıp denemekten vazgeçildiğinde siz de farkında olmadan hayali kahramanlar yaratıp en iyi ortalamalara sahip olmuş olmalarına rağmen , her türlü şartları yerine getirmiş olmalarına rağmen bunu başaramadıklarını etrafınızdakilere söylemeye başlarsınız ve hiç girilmemesi gerekilen bir yol olduğuna kanaat getiriveririsiniz.
Siz hayallerini kovalayanlardan olun, bırakın en kötü ihtimalle her koşulu sağlamış olmanıza rağmen sizi istediğiniz okula almasınlar.Bu bile yaratılan yatay geçiş myth lerine inanıp denemeyi bırakmaktan iyidir.
