Dört Mevsim Sonbahar



şimdi kimlerlesin kim bilir
kimler okşuyor senin saçının tellerini
şimdi kimlerlesin kim bilir
kimler tutuyor senin karbeyaz ellerini

ben çok mutsuzum sensiz buralarda
yanımda bıraktığın hediye dört mevsim sonbahar
ağlıyorum gecenin karanlık ıslak koynunda
peşimi bırakmıyor isyankar senle dolu şarkılar

şimdi kimlerlesin kim bilir
gönlümdesin hala gönlüme açtığın kılıç yarası gibi
şimdi kimlerlesin kim bilir
silemedim hala günlerime gözlerinle bıraktığın izi