Necip Fazil Kisakürek

Düsünür, Sair ve yazar (D. 26 Mayis 1905, Istanbul - Ö. 25 Mayis 1983). Maras´li bir soydan gelen Necip Fazil´in cocuklugu, mahkeme reisliginden emekli büyük babasinin Istanbul Cemberlitas´taki konaginda gecti. ilk ve orta ögrenimini Amerikan ve Fransiz kolejleri ile Bahriye Mektebi´nde (Askeri Deniz Lisesi) tamamladi. Lisedeki hocalari arasinda dönemin ünlülerinden Yahya Kemal, Ahmed Hamdi (Akseki), Ibrahim Aski gibi isimler vardi. Istanbul Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü´nü bitirdikten (1924) sonra gönderildigi Fransa´da Sorbonne Üniversitesi Felsefe Bölümü´nde okudu (1924-25). Paris´te gecen bohem günlerinden sonra, Türkiye´ye dönüsünde Hollanda, Osmanli ve Is bankalarinda müfettis ve muhasebe müdürü olarak calisti (1928-29). Bir Fransiz okulu, Robert Kolej, Istanbul Güzel Sanatlar Akademisi, Ankara Devlet Konservatuari, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih, Cografya Fakültesi´nde hocalik yapti (1939-40). Sonraki yillarda fikir ve sanat calismalari disinda baska bir isle mesgul olmadi.

Sairlige ilk adimini on yedi yasinda iken, annesinin arzusuyla basladi ve ilk siirleri Yeni Mecmua´da yayimladi (1922). Milli Mecmua ve Yeni Hayat dergilerinde cikan siirleriyle kendinden söz ettirdikten sonra, Paris dönüsü yayimladigi Örümcek Agi (1925) ve Kaldirimlar (1928) adli siir kitablari onu cok genc yasta cagdasi sairlerin en önüne cikaracak edebiyat cevrelerinde büyük bir hayranlik ve heyecan uyandirdi. Henüz otuz yasina basmadan cikardigi yeni siir kitabi Ben ve Ötesi (1932) ile en az öncekiler kadar takdir toplamayi sürdürdü. "Necip Fazil, belki en büyük Türk sairi degildir fakat, Türtk Edebiyatinin en kuvvetli siir kitabi herhalde Ben ve Ötesi´dir." (Ziya Osman Saba, 1932).

Kaynak :
(Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi.Sf.580.581/Ihsan Isik).