geceler
Her gece sancılar devşirip saçlarımdan
Uzanırken hummalı bir sabaha
İçimde sana ait endişeler birikir
Zaman bir değirmendir gece yarısı
Hesaba çekilmiş her tebessümün
Ha bire kırılışı bir goncanın
Her sabah saçlarımda biriken ifrit bir beyazlıkla
Apansız uyanmanın
Vebali öğütülür yüreğimde…
Bir kızıl kıyamettir uzun geceler
Gözümde mahşeri yaşatır anılarım
Yalnızlıklar yargılar beni
Zifiri korkularım
Alnımdaki çizgiler, ölüm yargılar…
Bir genç kızın isyanı sürülür sehpa üstüne
Hakaretler bir yanlış kentte bana savrulur
Recme tutulurken yüzündeki tebessüm
Sende neş’e, sende sabır
Bende hayat son bulur
Uykuyla zifaftır yorgun geceler
Gadrine uğrar rüyalar kâbusların
Ümit kurşuna dizilir bir zeval vakti
Ve canı çıkar karanlıkta karanlıkların
Bekleyiştir, ısrardır bazen geceler
Gözünde yaş birikir yalnızlıkların
Bir bitmez mevsimdir kışa sevdalı
Geri dönmez yolcusu ıssız hanların
