Sen Geldin...Kimliğime Kavuştum
Sen geldin
Kimliğime kavuştum
Ben olduğumu anladım yıllar sonra
Sen geldin fotoğraf albümüne
sıkıştırılmış dünyam canlandı
Sır gibi boğazıma düğümlediğim
Kara zindanlarda esir yaptığım sevgim
Ölmek üzere olan umutlarım
Bu bedende sayende kavuştu kimliğine
Sen geldin
Gülüşünde can buldum
Aldığım her nefeste şükürlerimi sundum
Sahte gülüşlerimin arkasında ört pas edilmiş
Bir fincan kahvede kapatılmış dileklerimdin
Kahve tavlarında isminin baş harflerini bulmaya çalıştığım
Umut sendromunda ki hallerimdin
Bir umut arardım tek bir umut
İnanmadığım şeylerden medet umardım
Ve sen geldin
Ben kimliğimi buldum
Karanlık odamda uyku tutmayan gözümde canlanan
Perde perde sahnelediğim hatıralarımın sahibiydin
Şarkı nakaratına katık yaptığım aşımdın
Küllenmeyen alev alev yanan
İçimde ki yangınımdın
Kaç kez denedim gözyaşımı içime akıtarak yok etmeyi
Söndüremedi sana olan
Suskun kalemimde can bulan
İmkansız sandığım sevgimi
Sen geldin
Kimliğime kavuştum
İyi ki geldin
Cansız ruhum canlandı sen gelince
Edilmiş edilecek dualarımın tek sahibi
Sen geldin
Ben kimliğime kavuştum
_________________________________________
Farkında olmalı insan...
Bir damlacık sudan yaratıldığını farkedebilmeli...
Anne karnına sığarken,dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere nasıl sığmak zorunda kalacağını farketmeli..
Henüz bebekken dünya benim dercesine avuçlarının sımsıkı kapalı oldugunu..
Ölürkende aynı avuçların herşeyi bırakıp gidiyorum işte dercesine apaçık olduğunu farketmeli...
Ve
ONA GÖRE YAŞAMALI...
