Sergüzeşt-i Aşk



Aşkını dudağından yudum yudum içerken
Rüzgar mavi denizin saçlarını tarardı
Sükûtun kumsalında kendimizden geçerken
Tenimizden muzdarip kum güneşi arardı

Kalbimizi bırakıp sonsuz dalgalanışa
Sevişmenin fikrini koyardık baygın başa
Gölgemizde kalırken mehtaptaki temaşa
Rakkase sularını üstümüze salardı

Uykuyu güneşlere canan eden aylarda
Kavlimize besteler yaptırdı derin sevda
İstikbale saadet ektiğimiz koylarda
Ömrün o hoş deminin şen hatırası kaldı