Yaşam alanı
Yağışı az, insan ayağından uzak, Akdeniz ikliminin hakim olduğu ıssız yamaçlarda yaşar. Meşelik, fundalık gibi bitki örtülerinin bulunduğu, bazı kaynaklara göre de su kanallarının civarındaki otluk ve sulak yerleri tercih ederler.
Dağılımı
Arap Yarımadası’ndan Orta Asya, Hindistan ve Sri Lanka’ya kadar; Türkiye’de daha çok İskenderun çevresinde, Kahramanmaraş, Adana, Adıyaman, Mersin, Antalya, Muğla, Aydın, İzmir’de görülür. Bursa, Balıkesir, Kütahya ve Kocaeli’nden de kayıtlar vardır.
Yaşam şekli ve beslenme
Genellikle yalnız yaşar. Gececildirler. İyi yüzerler. Gündüzleri ininde ya da fundalıklar arasında gizlenerek dinlenirler. Çok su içerler. Tehlike anında oklarını kabartır, kuyruk dikenlerini birbirine çarparak hışırtılı bir ses çıkarırlar. Söylenenin aksine dikenlerini fırlatmazlar. Ortalama ömrü, 15-20 yıldır. Bitki kökleri, patates, soğan, kavun, yumru ve meyve yerler.
Üreme
Nisan ayında çiftleşirler. Erkek ve dişi uzun süre birlikte kalır ve yuvalarında çiftleşirler. 60-70 gün (dokuz hafta) süren gebelikten sonra, dişi kendi yuvasında gözleri açık ve yumuşak dikenli 2-4 yavru doğurur. Erginleşmeleri 1 yılı bulur.
Tükenme tehlikesi
Oklukirpiler, populasyon yoğunluklarının çok düşük olması nedeniyle yok olma sürecine girmişlerdir. Üzüm, bağ-bahce gibi tarım alanlarına zararlıdır. Ekonomik değeri yoktur. Bazı kesimler tarafından çok sevilerek yenilirler. Türkiye’de avlanmaları yasaktır. Çevrenin bozulması ve tarımsal ilaçlar, türü tehlikeye sürükleyen diğer nedenlerdir.