Tiyatro Terimleri Sözlüğü - Ş

Tiyatro Terimleri Sözlüğü

- Ş -

Şakşak:
1) Pişekarın elinde bulunan, "şakşak" sesi çıkaran, kapı açma, merdiven çıkma, eşik atlama ve benzeri çeşitli etmenler içinde kullanılan çatal tahta.
2) Commedia dall Arte'de uşakların kullandığı çatal tahta.
3) Hokkabazların dikkati çekmeden kullandıkları çatal tahta.

Şakşakçı: Eski tiyatrolarda, alkışlamasını sağlamak için oyunun alkışlanacak yerlerinde alkışı başlatacak görevli. Oyunun tümünü onaylatabilmek için yığının tepkisinden yararlanan şakşakçı, bunu belli bir ücret karşılığında yapardı.

Şenlik: Çeşitli oyunların ve sanat ürünlerinin halk önünde belli bir sıra ve düzen içersinde sergilenmesi ve topluca değerlendirilmesi ve bazen da ödül verilmesi ile ortaya çıkan gösteriler kümesi. Profesyonel toplulukların katıldıkları şenliklerde ödül yoktur; şenliğe katılan topluluklar düzenleyenden telif ücretlerini ve masraflarının karşılığını alırlar. Bunun içinde şenlik kurulu sponsorlar bulma yoluna gider.

Şeytan: Halk efsanelerinde ve sonraki büyük dinlerde kötülüğün simgesi. Tiyatroda bu rolü oynayanlar, her yanında korkunç canavar yüzleri bulunan deriden özel giysiler giyerlerdi.

Şorolo: Orta Oyunu argosunda çocuk ya da tüysüz delikanlı anlamında kullanılır.

Kaynak

MsXLabs Üye Girişi