Eylül’den Kalanlar
Ve yandı zaman
Eylülden geçerken...
Eğilip su içerken aynadan
Ağzımın içine düştü deniz
Bu yüzden mavi ağlarım haberin ola...
Ey hayalime uykusuz giren
Turuncu renkli bir elbiseden soydum seni
Sıcaktır diye eylüldür diye
Buzluğa kışlık anılar koydum
Saman sarısı zamanlar düştü kestanelerden
Mevsim normalleri diye seslenmedik
Derken kestanelerde düştü
Pay düştük zamandan ayrılığa
Adını eylül koyduk
Nur topu gibi bir eylül kaldı bize bu aşktan
Eylüle doyduk...
