Nafile
Unutmaya çalıştığım kabuk tutan yaramı neden kanattın?
Küllenen gönlüme ılık kasırgalarla gelip
Yangınlarda neden yalnız bıraktın?
Ne kasırga olduğunun farkındasın,
Nede beni yaban ellerde gönül mahkumu ettiğinin.
Bir adım uzağındayken bile,
dayanılmaz hasretler çektirdiğinin de.
Hasretimi geciktirmek için,
Haftaları haftalara kör düğümlerle bağladığımın da..
Söyle yüreğimi okyanuslarda dibe çeken güzel,söyle;
Kaybettiğim yüreğime mi yanayım,
Çaresizliğin yavaşlattığı uzun gecelere mi ağlayayım?
Senden kaçmak mı en güzeli,
Yapamayacağımı bilsem de sımsıkı sarılmak mı sana?
Acaba dizlerinde ağlayıp ayaklarına mı kapansam?
Yok, yok bu olmaz.
Neden olmasın!
Şu isimsiz yarayı kapatmaya çalışmak mı?
Asla!
