burun -rnu isim, anatomi
1 . Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı.
2 . Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü:
"Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum."- H. Taner.
3 . mecaz Kibir, büyüklenme:
"Burnundan yanına varılmıyor."- .
4 . coğrafya Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller burnu (bile) kanamamak
burnu büyümek
burnu çenesine değmek
burnu Kafdağı´na çıkmak (veya varmak)
burnu Kafdağı´nda (olmak)
burnu kırılmak
burnuna girmek
burnuna karıncalar dolmak
burnuna koymak
(birinin) burnundan ayrılmamak
burnundan düşen bin parça olmak
burnundan (fitil fitil) gelmek
burnundan gelmek 
