İnadına Bir Aşk Dizlerimde Uyuyor
ilk geldiğim gün
aslında mülteciydim düşlerinde
ölümle yaşam arasının
gelgitlerindeyken ömrüm
iyileşmemiş
ruhumun metamorfozlarında
sancılı anlaşılmaz
bir kıyamet başlamıştı
sur üfürülmüştü
ardın sıra gri şehrin sokaklarında
suretin çarpıyordu yüzüme
eteklerim de şiirlerle
içimdeki zehirleri akıtıp
sessizce
karışacağım
gelip geçen günlere
bir daha adını anmayacak
aşk yolcusu yüreğim
soyundu ruhum
üzerime zorla giydirilmiş görevlerden
dönerken özüme
akarak yolunu bulan su gibiyim
gidersen git
dokunup duruyor ay
özgürce düşlerimde
inadına bir aşk dizlerimde uyuyor