Kızıma
Kapkaranlık hücrede
Seni hatırladım...
Birkaç mısra
Yazmak istedim
Yüreğime,
Yıldızlar, menekşeler olmalıydı
satırlarımda özlemimi anlatan.
Soğuk bir demir gıcırtısı
titretti ıslak tenimi.
Acı
Acı
Gülümsedim
İnsan oğlunun
Acayip dünyasına...
Çelişikti Romantizim,
Çığlıkların aksettiği hücre karanlığında,
Kısık bir aşk
Sızdı mazgaldan
Uzandı betona...
Ayaklarımı gördüm
Çırıl
Çıplak
Kan revan
Garip
Çocuksu mutluluk
Doldurdu yüreğimi...
Anladım ki
Mazgaldaki ışığı da
Senin kadar özlemiş...
