Veda
geceler kabus yüreğimde
karanlıklar teselli bedenimde
yıldızlara anlattım seni
onlarda imrendi güzelliğine
sabah geldiğin zaman karşıma
sanki güneş doğuyor yanımda
güzelliğin kamaştırıyor gözlerimi
bakmaya doyamıyorum ki yüzüne
akşam oluyor sanki bir anda
sen yanımdayken yok sanki zaman
sen gidince sanki güneşim sönüyor
başlıyor karanlıkllar o anda
şimdi ebediyyen gidiyorsun
ben mahzun ben üzgün ben çaresiz
artık her anım gece gibi
kabuslar bekliyor beni sensiz
sanmaki yaşayacağım hayatta
yaşayan bir ölüye benziyor
senden uzakta geçen her anım
ölüm gibi geliyor yüreğime
sen benim doğmasını bekledğim
sen benim açmasını beklediğim
sen benim gelmesini beklediğim
yüreğimdeki tek güneşimsin
doğmasan da bekleyeceğim seni
sevgim o kadar büyük ki sana
gelmesen de ihanet etmeyecek
ebediyyen sevecek seni bedenim
