Acilarin yorumunu yapmak anlamsizdir...Hiçbir zaman geriye dönülmez...Hiçbir
büyü olanlari degistiremez, suç kimsenin degildir. Aldigin yaralar ne denli
derin olursa olsun, yüreginde sakladigin keyifli anlari, küçük mutluluklari
unutma...Kendine zaman tani, Nasil olsa bu da geçer, gider..Yitirmek bizi
tüketir. Ama yüregine acilari gömmeyi ögrenmelisin...Yasamseni yeniliyecektir.
inan bana...Geçmisi ardinda birakmanin ve her seye yeniden baslamanin
sagladigi..Mutlulugu yasamani isterim...Bütün basarisizliklari, kederleri, kötü
yazgilari senden uzak tutabilsem keske: ama o zaman yasamin kendisinden uzak
düserdin...Mutluluk kadar kalp acilari, yürek sancilaridir bizi canli kilan ve
yeniden yasama baglayan...Mutlulugu sakinarak sürdür; ödünç alinmistir
çünkü......NEREYE GiDERSEN GiT..Yürüdügün o bildik yolda yeni basangiçlar
olacaktir. Korkular, kuskularla dolu zorluklar yasanacaktir. Mutlu saskinliklar
da olacaktir. Bir dönemeçte dünya ayaklarinin altinda uzanacak bir
digerine derin vadiler karsilayacaktir seni...Yürüdükçe yeni tatlar, yeni
kokular, yeni dokunuslar kesecek yolunu...Bu seçtigin yol senin mutlulugun,
senin yasamin...Mutluluk diliyorum. Ancak kendi kabuguna çekilerek yasanan
mutlulugu degil.....Rahatlik ugruna hayallerinden vazgeçerek elde edilen türden
olani da degil......Gerçekten yapmak istediklerini yaparken yasanacak
mutlulugu...Ya da çaba gösterme riskini, verme riskini, sevme riskini göze
aldiginda duyulan mutluluklari...