HOYRATTIR YÜREĞİM
Sen yoksan hoyrattır suskun yüreğim,
Sözüm geçmez geç kalmış baharın açmayan çiçeklerine
Zamanı gelmiş esmeyen rüzgârın ılıklığına...
Gücüm yetmez seni gittiğin yollardan döndürmeye,
Gözüm kesmez yalın ayak bu yollardan geçmeye,
Geçip sana kavuşmaya…
Çekip gittin yalnızlığı bana armağan ederek…
Aldırma suskunluğuma
Sanma ki içimde dolup taşmayan isyanların olmadığını,
Çığlıklar atmıyor, kızmıyor, bağırmıyor, çağırmıyorsam eğer…
Alıştım sanma yokluğuna
Yokluğun ölüm her gün ölüm, bunu benden daha iyi biliyorsun.
İçimdeki umudumu yitirmedim biliyor musun, hiç kaybetmedim…
Senden kalan son iki hatıraya sarıldım,
Katlanılmaz yalnızlığa ve mavi bulutların ardındaki ölüme...
