bir bahar ikindisi Yüreğim bir bahar ikindisini yaşarken uzaklarda buluyorum kendimi. Kalbimin orduları bozgunda ihtilal var gülüm. İçimde bir alaca at koşar meçhule son söz ölüm.
Şu garip gönlü incitmek reva mıdır? Sen söyle zaman içinde bir zamansızlıkla yüreğimden sana seslenmek deva mıdır? Yetmez mi bu kadar gözyaşı, bir o kadar kan ve tek servetim titrek bir can avuçlarına bir gül yaprağı koymaya değmez mi?
Doğu bakışlı, samyeli kokulu, saçlarında çöl tozu olan esrarlı yarim ayrılık perdelerini kaldırıp yaralarıma merhem olma zamanı gelmedi mi? Çöl çiçeğim ben burdayım zamanın kalbinin attığı yerde, tahtını kurduğun yüreğimde, evet ben burdayım hemde senle. Tut ellerimden bak gözlerime derin derin, duyacaksın çığlıklarını yüreğimin. Gel artık tahtına, sultana sultanlık yakışır dışarda kalmak ne diye...
Gel artık gönlümün gülü, tutayım ellerinden yürüyelim senle bir bahar ikinsi, güneşi uğurlayıp yıldızlara hoşgeldin diyelim ikimiz.
