Belgrad Antlaşması

Osmanlı devletinin Avusturya ve Rusya ile yaptığı iki ayrı barış antlaşması (18 Eylül 1739).

Türkler'in Avusturya ve Rusya'ya karşı başlattığı savaş (1736), Fransa'nın arabuluculuğu ile imzalanan barış antlaşmalarıyla sonuçlandı. 23 maddeden oluşan Avusturya barışına göre, 1718 Pasarofça antlaşması il.e AvusturyalIların eline geçen Belgrad, Bosna, Sırbistan ve Eflâk’ın bir bölümü (Küçük Eflâk) Osmanlı devletine geri verildi; Tuna ile Sava ırmakları ve Temesvâr eyaleti sıradağları türk-avusturya sınırı olarak saptandı (18 eylül 1739).

Aynı gün Rusya ile yapılan antlaşma gereğince Ruslar Kırım'da Azak dışındaki tüm topraklardan geri çekilecek; Dniepr ile Dnyestr ırmakları arasındaki bölgede küçük bir toprak parçası dışında işgal ettiği yerlerin tümünü Osmanlı devletine geri verecek; Kafkasya'nın Çerkezistan kesimi iki devlet arasında tampon bölge olarak kalacak; rus bayrağı taşıyan savaş ve ticaret gemileri Karadeniz'e giremeyecek; Osmanlı devleti Don ırmağı ağzında bir kale yaptırabilecekti.

Antlaşma maddeleri
1735-1739 Osmanlı-Rus-Avusturya savaşının sonunda imzalanmış bu antlaşmaların başlıca şartları şunlardır:

1. Avusturya Pasarofça Antlaşması ile aldığı yerleri (Sırbistan, Belgrad, Eflak'ın bazı kısımlarını ve Bosna'da bir sınır bölgesini) Banat bölgesi hariç geri verdi.
2. Azak Kalesi yıkıldı, toprakları Osmanlı Devleti ile Rusya arasında sınır oldu.
3. Kuzey Kafkasya'da bulunan ve dağ geçitlerini (Daryal Geçidi,vd) denetleyen Kabartay bölgesi (Kabardiya) tarafsız bir bölge olarak kabul edildi.
4. Ruslar Kırım'dan çekilecek.
5. Karadenizde savaş ve ticaret gemileri bulunduramayacaktı.

Belgrad Antlaşmaları Osmanlıların 18. yüzyılda imzaladığı en son kazançlı antlaşmalardır. Belgrad Antlaşmaları ile Karadeniz’in bir Türk gölü olduğu bir kez daha kabul edildi. Bu antlaşma ile Karadeniz'in Türk gölü olduğu son kez onaylanmıştır.