DENİZE BAKARKEN
senden kilometrelerce uzakta
bir ağaca yaslanıp da
denize bakarken
sarhoş rüzgarlar içinde
dalgalanan saçlarını görürüm
tekneler ve vapurlar geçer önümden
rüzgar
denizin iyot kokusu yerine
köpüren mavilikler içinden
kokunu taşır sahile
senden kilometrelerce uzakta
bir ağaca yaslanıp da
denize bakarken
sevdam dudak uçlarıma gelir
martıların çığlıklarına karışan sesimle
yok sayıp kilometreleri
adını haykırırım
denize bakarken
yakamozlar içinde
denizin mavisinin hapis tuttuğu
ve bir çocuk sevinciyle
kocaman açtığın
sahildeki taşlardan daha parlak
bana bakan gözlerini görürüm
senden kilometrelerce uzakta
bir ağaca yaslanıp da
denize bakarken
içinde sen olduğundan
ve seninle bir papatya tarlasına benzeyen
kentine gelirim
bir nefes alımı kadar yakın olursun
ve uzatsam ellerimi dokunacağım
önümde dümdüz uzanan mavilik içinde
denize bakarken
tekneler ve vapurlar
bir kıyıdan diğerine koşarken
bir düş
bir hayal gemisi içinde ben
sana gelirim
bir düş ve bir hayal gibi hızlı
silinir kilometreler
ve sıcaklığını yaşarım
kıyıya geri dönerken tekneler
ve denizin üstünden
kederli bir akşama veda ederken güneş
saçlarını ve kokunu
ve gözlerini alıp denizden
martılara el sallarım
seni çok özledim
Atila IŞIK
