Dalgaların ucunda biriken köpükler..
Yasımı o kuslara yüklüyorum
Her çığlığın yanına gönüllü ilisiyor
Yitirdiğim umuttan sana kalan kafiyeler..
Kendimi
Talihsiz bir balıkçının oltsına benzetiyorum
Son bir umut gezinirken derinlerde
Durmadan kendi yalnızlığına takılan...
Ve çıktığında suyun yüzüne
Sahibinin avcu içinde yol boyunca kanayan...
Daha da soracak olursan
Saskın bir makinistim simdilerde...
Bildiği yolda ilerlerken
Girdiği ilk tünelin içinde kaybolan...
Ölü düslerin feri sönmüs
Bu son siir olsun diyorum
Bir yalana yazılan...
