GECENİN İÇİNE YOLCULUK
Satranç tahtasında
beyaz köşeye sıkışmış
kale gibi umarsız
gidilmez yol gibi ıssız
gece açılır önümde
perdelerimi kapatınca
yanında olmayı düşünürüm
sonra
bir deniz kıyısındaki kumların
çekilişi gibi karanlığa
bilinmeze
çıkar giderim
odalara sığmaz olur
yüreğim
ışıkları yanar sokakların
ben sönerim...
Atila IŞIK