Ömer Uluç (d. 1931 – ö. 28 Ocak 2010) Türk Ressam, sanatçı






1953 yılında Robert Koleji bitirdikten sonra 1953-1957 yılları arasında Amerika Birleşik Devletleri’nde önce mühendislik sonra resim eğitimi gördü. 1953 yılında Nuri İyem’in öncülüğünde kurulan "Tavan arası Ressamları" olarak adlandırılan grupta yer aldı 1965’te bir yıl süreyle Londra ve Paris'te, 1972-1973'de ABD ve Meksika'da, 1973-1977 arası Nijerya'da bulundu. 1983'ten beri Paris'te yaşayan sanatçı yılın önemli bir bölümünü İstanbul'da geçirmektedir. Başta Paris, Berlin ve İstanbul olmak üzere çok sayıda yurtdışı ve yurtiçinde sergi açtı. Bir çok biennale katıldı. Kendini sadece tuval resmi ile sınırlandırmayan sanatçı değişik malzemeler kullanmak suretiyle bir çok sanat yapıtı üreterek Türk sanatına farklı katkıda bulundu.
2005 yılında Baki’den alıntı ile “Heves Kuşu Durmaz Döner” adını verdiği ve kendi konuşma kayıtlarından seçtiği “Fragmanlar”la başlayan ve sayfalarını bir sergi mekanı olarak düşünerek tasarladığı kitabı, yeni bir yapıtı, yeni bir sergisi niteliğinde Yapı Kredi yayınlarından çıktı. İlk kişisel sergisini 1955 yılında Boston'da açan sanatçı,
Bu yapıtın bir pasajında:
1958’de, 27 yaşlarındayım. Nuri İyem, Ferruh Başağa, sevgili İlhan Koman ile Şadi Çalık ve ben Amerikan konsolosluğunda büyük, bir süre hatırlanacak bir sergi açıyoruz. Hepsi soyut sanat. Onların hepsi dostum ve hepsi benden en az 15-20 yaş büyük insanlar. Orada tek başıma ve garip bir şekilde bir ikinci kez küçük bir üne kavuşuyorum İstanbul’da, o çevrede. Fakat en ilginç işi kimin yaptığını söyleyeyim, Şadi Çalık, tek bir çubuğu bir kaidenin üzerine koyuyor ve bunun adını “minimumizm” koyuyor, yani o böyle izah ediyor. Minimum enerji, minimum form, minimum anlam vb. İstanbul bir zamanların Moskova’sı, Münih’i gibi avangard bir küçük merkez mi oluyor. Diyor. Böylece yumak, yumak soyut ve zaman , zaman tual dışına çıkılan çalışmalarının da işaretini vermiş oluyor. Son günlerini Paris ve İstanbul’da geçiren ve Son sergisine de “Parçalanmanın Kimyası” adını koyarak, karakalem otoportresinin yanına Lucretius’un: “Ölümün olduğu yerde ben yokum/Benim olduğum yerde ölüm yok” diye not düşen Ömer Uluç İki yıl boyunca mücadele ettiği akciğer kanserine yenik düşüp; ardında yüzlerce sanat eseri bırakarak İstanbul’da 79 yaşında 28 Ocak 2010'da hayata veda etti.






Kişisel Sergilerden

• 1955 Earl Pigram Gallery, Boston ABD (İlk kişisel sergisi)
• 1957 Alman Kültür merkezi, İstanbul
• 1965 Galerie Lissabon, La Haye
• 1966 Galerie La Rove, Paris
• 1970 Galeri 1, İstanbul
• 1978 Maçka Sanat Galerisi, İstanbul
• 1980 Evrensel Sanat Galerisi, Ankara
• 1982 Maçka Sanat Galerisi, İstanbul
• 1985 Galeri Nev, Ankara
• 1986 Galerie Jean Claude Riedel, Paris
• 1988 Maçka Sanat Galerisi, İstanbul
• 1989 Espace Vendome, Paris
• 1990 Derimod Kültür merkezi, İstanbul
• 1991 Galeri Nev, Ankara
• 1991 Pulchri Studio, La Haye
• 1992 Lebendiges Müzesi, Berlin
• 1993 Arkeon Sanat Galerisi, İstanbul
• 1994 Atatürk Kültür Merkezi, İstanbul
• 1994 Galeri Montenay, Paris
• 1995 Atatürk Kültür Merkezi, İstanbul
• 1997 Yapı Kredi Kazım Taşkent galerisi, İstanbul
• 1998Galeri Montenay, Paris
• 1999Yapı Kredi Kazım Taşkent Galerisi, İstanbul
• 2001 Trans Hudson galeri New York
• 2002 A B C D Deniz Cinleri İstanbul
• 2003 Yapı Kredi bankası Kazım Taşkent Galerisi Ankara
• 2004 Art of This Century New York
• 2006 Mac Art Galery, İstanbul
• 2007 Siyah Beyaz Sanat Galerisi Ankara
• 2007 Galeri Nev Ankara
• 2007 Kırmızı Andıç Kuşu sanat Galerisi, Alaçatı
• 2009 Beylerbeyi Sarayı İstanbul
• 2009 Yapı Kredi Kazım Taşkent Sanat Galerisi, Sağ El, Sol El Desenleri sergisi

Online sergileri

• 2001 Kare Sanat Galerisi
• 2003 AKM Sanat Galerisi
• 2003 Artı Mezat
• 2004 Kare Sanat Galerisi
• 2005 Kare Sanat Galerisi
• 2005 Artı Mezat
• 2005 Maçka Sanat Galerisi
• 2006 Mac Art Galery
• 2007 İstanbul-9 Vapuru
• 2008 Antik Park Fine Ard and Antiques
• 2008 Lebriz.com, dem-art
• 2008 Olcay Art

Yapıtlarından Bazıları

• 1969 Killing
• 1969 Kaldırımda Çocuk
• 1970 Yeşil Sarı Sahsiyet
• 1970 Bir Çocuk Figürü
• 1971Kolunu Açan Çıplak
• 1976 Afrika Kraliçesi I, III
• 1983 Ada
• 1985 Tanker
• 1987 Büyücü
• 1987 Çıplak