Unuturum sanıyorsun….
Sen unuttun mu?
Kendin gibi mi belledin beni..?
Nasıl unuturum, beklerken vuslatı ıssız gecede….
Telefonumun ışığına dadanan pervaneler unutturur mu sandın seni…
Bilmiyor ki kimse, gönlüm bir yelkenli , rüzgarı sensin..
Sen esmeyince dolmaz bu yelken, gitmez bu gemi…

Nasıl unuturum,
Balkonda çiçekler patladı, damarlarımdan kan..
Giden sevdamın ardından.
İsterdim akmasın hücreleri seninle dolu kanım.
Dolsun beynimin kıvrımlarına …..
Unutayım dünyayı…
Saklı kalsın benimle, bedenimle sonsuza kadar…
Canım yandı, sen gittin bebeğim.

Gül, yüzünü günden döndü, kuruyor.
Karanfilin her tomurcuğu zehir kırmızısında patladı…
Sen yoksun diye…

Nasıl unuturum, her kokuda bir çiçeği kokladığım tenini…
Nasıl unuturum diğer yarımı..
Nasıl unuturum, ateşin çaresiz kaldığı gecede, için kor alev, tenim buz kalesi olduğu anı..
Nasıl unuturum, toprak testinin kokusunda doğayı arayan ruhunun dansını..
Nasıl unuturum tomurcuk gülü koklarken, her gün can suyu verdiğimizi..
Nasıl unuturum damla sakızının nefesinde ilaç olan kokusunu,
Nasıl unuturum omuzlarından akan saçının bir kısrağın yelesinden güzel olduğu anları…
Nasıl unuturum, şarkısını zevkin haykırılan geceleri..
Nasıl unuturum kızgınlıklarımın gecelere uykusuzluğu ektiğini.
Nasıl unuturum Seni, seninle geleni ve gideni…
Mümkün mü? zamanın en kısa anında bir yaşam içinde seni unutmak ..
Seni Seviyorum Bebeğim…
Unutmam, Unutamam İyilikler Meleğim…

İnat yapma sevdiğini saklama..
Yakma içimdeki yalnızlık kandilini sevdiğim,
Yakma desem de, inadın varmış yaktın yaşıyorum.
Demesin başkaları insafsızlar şehrinde yaşamış.
Ben sana inat etmem edemem, unutamam …
Ben sevgiye, sevdiğime taparım bebeğim.

Ya bu şiir sürecek, sevdiğin gelene kadar,
Ya da sen yaşamdan gidene kadar.