İnsansız Hava Araçları (İnsansız Hava Araçları Sistemleri)

İnsansız Hava Araçları (İHA)
Vikipedi, özgür ansiklopedi

İnsansız Hava Araçlarının Tarihi
İlk İHA'lar A. M. Low tarafından 1916 yılında geliştirilmiştir. Takip eden yıllarda ise sınırlı sayıda üretilen Hewitt-Sperry otomatik uçak I. Dünya Savaşı sırasında kullanılmıştır. 1935 yılında ise film yıldızı ve model uçak tasarımcısı Reginald Denny ilk ölçekli RPV (İngilizce Remote Piloted Vehicle, Türkçesi: Uzaktan Komutalı Araç) modelini geliştirmiştir. II. Dünya Savaşı süresince çok fazla miktarda uçak üretilmiş bunlar trenleri koruma amaçlıyla uçaksavar ve saldırı görevlerinde kullanılmıştır. Jet motoru bulunan ilk model 1951 yılında Teledyne Ryan firması tarafından geliştirilen Firebee I'dir. 1955 yılında ise başka bir firma Beechcraft ABD Deniz Kuvvetleri için Model 1001 modelini üretmiştir. Bununla beraber bu araçlar Vietnam Savaşı süresince birer uzaktan kumandalı uçak olmaktan daha ileriye gidemediler.

MQ-1 Predator (Reno Hava Gösterisi)

Ad: CPonte_Predator1.jpg
Gösterim: 947
Boyut: 47.3 KB

1980li ve 1990lı yıllarda olgunlaşan ve küçültülen bu araçlar özellikle ABD'li askeri çevrelerin ilgisini çekmeye başlamıştır. Bunun en önemli nedeni İHA ların uçaklara nazaran çok daha ucuz olması ayrıca riskli görevlerde sırasında yetişmiş müretebat kaybını sıfıra indirmesidir. Genel olarak keşif ve gözetleme amacıyla kullanılan bu araçlar günümüzde silahlandırılmaktadır. Örneğin MQ-1 Predator modeli araçlar üzerine AGM-114 Hellfire havadan-karaya füze takılmaktadır. Zırhlı ve silahlı bu araçlara insansız hava muharebe aracı (İHMA) denilmektedir.
Çok yakın bir zamanda bu insansız araçları bombardıman ve karadan havaya saldırı amacıyla çok fazla göreceğiz. Bunun yanında vahşi doğada, yıkılan ve çöken bina içlerinde, açık denizde batan gemilerde kaybolan insanları aramak ve kurtarmak amacıyla da kullanılacaktır. Havada meydana gelen çatışmalarda uçakları kullanan pilotlar hala önemli rol oynasa da gelecekte insansız araçlar bu görevi pilotların elinden alacaktır. Bunun olmasında en önemli etken uçuş sırasında pilotları havada en çok zorlayan G-Force etkisine maruz kalmamalarıdır.
Gelecekte İHA'lar scramjet teknolojisinin sahip olduğu tüm avantajlara da sahip olacaktır. Günümüzde scramjet modelleri, bunlara insansız modellerde dahil sadece test amaçlıdır (örneğin NASA X-43A, NASA's Hyper-X scramjet program).

MsXLabs Üye Girişi