somut
felsefede, kişi, fiziksel nesne ve olay gibi birimlerle bunları belirten terim ya da adlar.

Sayı, sınıf, durum, nitelik ve bağlantı gibi soyut birimlerin karşıtını ifade eder. Bazı felsefeciler ise topluluk adlan ya da somut tümellerin, yani sınıf adları ya da somut nesnelerin oluşturduğu grubu üçüncü bir kategori olarak ele alırlar.

Soyut ile somut arasındaki aynm genel olarak yeterince açık olmakla birlikte, çok kesin değildir ve iki kavramın arasındaki sınırda yer alan bazı durumlar bulunabilir. Bu durumlann örnekleri arasında “kuram, doğru önerme, olgu ve olay”ın oluşturduğu terim dizisi ya da kuramsal fizikteki “iletkenlik, hız, ısı, magnetik alan, ışık, elektrik yükü, elektron, molekül, kuartz kristali” dizisi vardır. Bu durumlarda dizi soyut bir terimle başlar; ama terimlerin gittikçe daha somut bir nitelik kazandığı kabul edilir. Bu nedenle, soyut ve somut arasında mutlak sınır çizilmesi oldukça zordur. Varoluşçulukta insan varlığının dünyadaki somutluğu güçlü biçimde vurgulanır. Bu bağlamda, bireyin belirli olaylara ilişkin, yaşayarak edindiği deneyimler somut olarak nitelenir ve mantıksal analizin biçimsellikleri ile ince metafizik kurguların karşısına konur. Bu yaklaşımın etkisiyle 20. yüzyıl ortalarından sonra gerek Avrupa’da gerekse ABD’deki felsefi tartışmaların en önemli konularından birini “somuta dönüş” anlayışı oluşturmuştur.