Bulutlarda Benimle Ağladılar
Dün gece, yağmurların altında.
Dolaştım, sokak sokak.
Sırılsıklam ıslanarak.
Sokak lambalarıyla arkadaş oldum.
Ben üzgün bulutlar korkak.
Ağlıyorlardı üzerime.
Bende ağlıyordum, seni anarak.
Koşuyordum hiç yorulmadan.
Yağmur damlacıklarına sarılarak.
Aniden bir yıldız parladı karşımda.
Pırıl pırıl
O senin hayalindi.
Nede çok özlemiştim seni.
Bir hüzün vardı yüzünde, gözlerin ıslak.
Demek ki sende ağlamıştın benim gibi.
Eridim bittim o gözlerine bakarak.
Derin derin bakan bakışlarınla.
Daha da çok ıslandım, bu kez aşkınla.
Seni sevdiğimi söyledim, defalarca.
Ellerini tutmak istedim, avuçlarımla.
Sarılmak istedim, doya doya.
Yağmurlar kanayan kalbimi yıkamıyor.
Sevginle sen yıkasana.
Derken.
Aniden kayboldun bakışlarımda.
Aradım seni, ağlayarak sızlayarak.
Seni sordum bulutlara.
Bulutlar daha çok ağladı, benim feryadıma.
Hayalin peşinden koşarken.
Sen diye sarıldım, sokak taşlarına.
Topladım sokak taşlarını, kucak kucak.
Her birine ismini yazdım.
Tırnaklarımla kazıyarak.
Yağmurlar yağdıkça üzerime.
Damla damla yutuyordum içime.
Aşkını yutar gibi kalbime.
Seni ne çok sevdiğimi.
Özlediğimi biliyorsun sende.
Artık bulutlar ağlamıyor.
Şimdi bir fırtına bekliyorum.
Beni sana veya seni bana uçuracak.
Deli sevdam gibi bir fırtına.
Dokunsun çılgınca bu sevdamıza.
Bazıları aşk için acı derler ya.
İnatla söylüyorum, seni seviyorum, senden fazla.
Şimdi yine akıyor gözyaşlarım.
Sel olsun ulaşsın sana.
Aşkına akan aşkımı can damarına.
Sevgi selleriyle gönderdim sana.
Sana sesleniyorum, ta uzaklardan
Sesim bir hıçkırık gibi, kulaklarında çınlasın..
Çınlasın hiç durmadan.
Seni ne çok sevdiğimi duyursun sana.
Özlemlerimi yükledim, baharın kanatlarına.
Sana gönderdim sende sar sarmala.
Ha birde öpücük gönderdim yanaklarına.
Zannetme ki sensiz mutluyum.
Ben mutluyum gözlerimde hayalinde olsa.
Sen olmasan da yanımda.
Seni seviyorum ya.
10 02 2010
Zeynep Eroğlu
