GECENİN YALNIZLIĞI
Hain bir pusu gibi önümü keser
gece, karanlığın tam ortasında yapayalnız
kalırım, sesim çıkmaz
ne bir ışık düşer geceme, ne ay iner
acı bir haber gibi çöker
gece yalnızlığıma
sesleri duyulur baykuşların
uzaktan, mezar taşlarının soğukluğuna benzer
gece buz keser
dilim tutulur, öksüz çocukların sessiz
ağlamasına yakalanırım
Atila IŞIK