Beni Sevme !
sen bilmezsin benim yalnizligimi
yasayamazsin sokaklarinda
umutsuzlugumun
icin üsür
kis aksamlari indiginde üzerine
yalnizligimda batirirsin
kagittan gemilerini
dudaklarindan kan sizar catlak catlak
kaybolursun bir adamin
pesinden kosarken
burnuna calar kokusu
tenindeki yagmurun
hep geceyi görür gözlerin
bir rüzgar eser denizimin üzerinden
yapraklar cildirir ayaklarinin altinda
saclarini dagitir ,
umutsuzlugumun firtinasi
yüreginle solursun yalnizlik tozunu
kaybolursun
düsüncemden büyük bir parca alip
hayalini alip yokluklarda
durmaksizin gidersin sonsuzluguma
hic bitmez yolculugun.
sen bilmezsin benim yalnizligimi
yasayamazsin sokaklarinda
umutsuzlugumun
sehrimin icerisinden dogar karanlik
beni sevme
bu zamansizlik boslugunda
nefesin tikanir yollarimin yarisinda
düsüp kalir avucuna yüregin
alev alev
gözlerin kayar
kirmizi yildizlarima
ölü denizimden cigliklar sarar etrafini
gölgeler üsüsür basina
kurakliginda cöllerimin
-beni sevme-
zamansizlik dört bir tarafim
pusulasiz bir gemi atislari yüregimin
kaybolmus bir hikaye
sonunu bilmedigim
-beni sevme-
belki bir dakika sonra (belki simdi)
kendi sehrimin icerisinden gidecegim
-beni sevme-
yorulursun
belki bir dakika sonra (belki simdi)
ölecegim..
