gel birlikte gidelim bu şehirden .... (şahikasızlıklara....)
Gel birlikte gidelim bu şehirden
Yanımızda hiçbir şey götürmeden
Nereye neden
Kimselere hiçbir söz etmeden
Geceden beri eteklerindeyim şahikanın
Oysa saçlarına dokunmak vardı usulca
Tüm oyunsuz kalmış kent çocuklarının
Kırlara açlığınca
Sarılmak vardı ellerine
Sarınmak vardı güzelliğini tepeden tırnağa…
Gel birlikte gidelim bu şehirden
Şahikada burada kalsın
Gözyaşları da…
Kendimize kimsenin gelip geçmediği bir yürek kenti bulalım
Keşfetmekle bitmesin güzelliği
Işıkları sönmesin hiç evlerinin
Ağlamasın çocukluk hiç, beton yığınları arasında
Üşümesin hiçbir kadının elleri
Ve unutulmasın mutluluk bir hiç adamın gözlerinin daldığı anda
Gel birlikte gidelim bu şehirden
Şahikada burada kalsın
Şahikalaşan ütopyalarda.
Nefesimizi tüketiyoruz yaşayabilmek için
Oysa sağır öfke zindanlarındayız işte hayatın
Hep bir yerlere yetişmek zorundayız buralarda
Hep birilerine borçluyuz, belki de hiç elde edemediğimiz şeyleri
Ayak sesi sanarak sayıyoruz tiktaklarını saatlerin derin yalnızlıklarda
Ne inat kapımızı da açmayız belki bir çalan olsa
Gel birlikte gidelim bu şehirden
Şahika da burada kalsın
Kibirli yalnızlıklar da
