bugün kendimi kuru yapraklarla kaplı
çıkmaz bir sokağa benzetiyorum,
sadece o sokakta yaşayanlar üzerimden
gelip geçiyor,
bugün kendimi odalarından çoğu boş
bazen dolan bir otel gibi hissediyorum,
içimden ne hayatlar ne hikayeler ne aşklar
geçip gidiyor,
ben böyle değildim ne zaman kayboldum
rüzgarla dans ederdim ne zaman savruldum
bir ses duydum geçmiş zamandan
bir ses duydum küçük bir kızdan
bir bilet istiyorum sadece gidiş olsun
çocukluğun saflığına gidip orda yaşamam gerek
bilet istiyorum tek kişilik olsun
yarına çıkabilmem için heyecanı hatırlamam gerek,
bugün kendimi parktaki bir bank gibi
sessiz ve sabit hissediyorum
geceleri üzerimde şehrin ışıkları yatıp uyuyor
bugün kendimi tonlarca yük taşıyan
gemilerin denizi gibi hissediyorum
kaldırma kuvvetim var ama şehrin atıkları
içime akıyor...
