İbraniler
Vikipedi, özgür ansiklopedi
İbraniler, geçmişte, günümüz Suriye ve Mısır'ından Kuveyt'e kadar olan topraklarda yaşamış olan bedevi bir halk. İbranî asıllı halk olarak genellikle İsrailoğulları, Edomitler, Midianitler, Aramiler ve Yoktanitler anılır. Günümüz İsrail halkı İbranice konuşur.
Yahudi kutsal kitabı Tanah veya Hristiyanlıktaki adıyla Eski Ahit'te sıkça bahsi geçen İbranilerin soyunun Yakup'tan geldiğine inanılır. Tanah'a göre Yakup'a tanrı tarafından İsrail ismi verilmiştir[1]. Kur'an'da da İsrail ismi Yakup yerine kullanılmıştır [2]. Yusuf zamanında Mısır'a yerleşmişlerdir. M.Ö. 1300 yıllarında Mısır'dan çıktıktan sonra Yehuda ve İsrail krallıklarını kurmuşlardır.
Kökenleri
İbranilerin kökeni ile ilgili tartışmalar halen devam etmektedir. İbranîler genellikle Hurriler tarafından günümüze ulaşmış olan Habiru adıyla tanımlanmaktadırlar. Bu isim ile genellikle Fırat ve Dicle nehirleri arasındaki Mezopotamya bölgesinde bulunan Habur ovasından gelen halk kastedilmektedir. Yahudîliğin anlatımlarına göre ilk İbranîler İbrahim'in doğduğu şehir olan tarihî Ur şehrinden gelmişlerdir.
Ur şehrinde İbrahim döneminde de Arabistan yarım adasından buraya göçmüş olan Sami halklar çoğunluktaydı. Araplar gibi, İbranîler ve Kenanlılar da Sami halklardandır. Her iki tanımlamanın, yani Arap ve İbrani adlarının her iki dilde göç etmek ya da geçmek anlamına gelen 'abara kelimesinden geldiği sanılır. Arapçadaki 'عبرى' ('ibrî) kelimesi İbranî anlamındadır. Arap anlamına gelen 'عربى' ('arabî) kelimesinin bu sözcüğün bir göçüşmesi olduğu sanılıyor.İbranilerde tek tanrı inancı vardı.
Dilleri
İbranîlerin dili İbranice'nin Sami dil ailesinin kökeni olduğu sanılır ve bu şekilde Kenan bölgesindeki dilsel oluşuma da önemli ölçüde tesir ettiği varsayılır
Yaşam tarzı
İbranî bedevîler çadırlarda yaşamakta ve tarım ve hayvancılık ile geçinimlerini sağlamaktalardı.[kaynak belirtilmeli] Dini yazıtları ve gelenekleri Museviliğin temelini oluşturur.
