Münasebet
TDK, Türk Dil Kurumu
isim (müna:sebet) Arapça mun¥sebet
1 . İlişik, ilişki, ilinti:
"İzmir'den, ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım."- Atatürk.
2 . İki şey arasındaki uygunluk:
"Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır."- S. F. Abasıyanık.
3 . Sebep, vesile, gerekçe, neden.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- münasebet almak
- münasebet düşmek
- münasebete girmek
- münasebeti düşmek
- münasebetini getirmek
- münasebet kurmak
- münasebette bulunmak
